Podstawowe definicje w Terapii Schematu:
Wczesne nieadaptacyjne schematy – to emocjonalny i poznawczy wzorzec, który jest dla danej osoby niszczący. Wyróżniamy 18 nieadaptacyjnych schematów obszary schematów – możemy zdefiniować 6 ogólnych kategorii emocjonalnych potrzeb dziecka: potrzeba bezpieczeństwa, potrzeba kontaktu z innymi, potrzeba autonomii, potrzeba poczucia własnej wartości, potrzeba auto-ekspresji, potrzeba realnych ograniczeń. . Gdy te potrzeby nie są spełnione, powstają schematy. Style radzenia sobie – jest to sposób radzenia sobie ze schematami. Wyróżniamy 3 style radzenia sobie: unikanie, podporządkowanie się, kontratak tryby – jest to stan emocjonalny i reakcja na dana sytuacje. Ma on na celu poradzenie sobie. Tryb jest aktywowany przez daną sytuację, która z kolei aktywuje nasz schemat wywołując określoną reakcję. Wiele trybów prowadzi do nieadekwatnej reakcji, która w konsekwencji rani nas lub innych.
Celem terapii schematu jest pomoc pacjentom w zaspokojeniu podstawowych potrzeb emocjonalnych. Kluczowe kroki w realizacji tego to uczenie się, jak:
Zatrzymać błędny styl radzenia sobie i tryby, które blokują kontakt z uczuciami „uzdrowienie” schematów i podatnych na zranienie trybów poprzez zaspokojenie potrzeb emocjonalnych w relacji terapeutycznej i poza nią Włączenie rozsądnych granic dla złości, impulsywnych lub nad kompensujących schematów i trybów Walka ze zbyt krytycznymi lub wymagającymi schematami i trybami Budowanie zdrowych schematów i trybów