Lęk to emocja, która pojawia się w sytuacji zagrożenia. Dlatego często jest bardzo potrzebna, gdyż dzięki niej możemy ocenić dane okoliczności, jako zagrażające i podjąć odpowiednie działania zabezpieczające.
Jednak, gdy mamy do czynienia z nadmiernym, przewlekłym lękiem i napięciem, które występuje przez większość czasu, niezależnie od sytuacji lub okresowo, w pewnych sytuacjach, obiektywnie niezagrażających, to możemy mówić o zaburzeniu lękowym. Powoduje ono olbrzymie cierpienie psychiczne, a także bardzo nieprzyjemne doznania fizyczne, które mogą stać się przyczyną różnych chorób somatycznych.
Rodzaje zaburzeń lękowych
Zespół lęku uogólnionego – charakteryzuje się ciągłym zamartwianiem się, nawet o obiektywnie mało istotne sprawy. Towarzyszy temu wzmożone napięcie, niepokój, objawy cielesne. Zespół lęku napadowego – nagłe, bardzo silne napady lęku, z silnym strachem przed śmiercią, z towarzyszącą dusznością, kołataniem serca, zawrotami głowy, zwiększoną potliwością skóry, zasychaniem w jamie ustnej i in. Napady są krótkie, ale mają tendencję do powtarzania, co przyczynia się do pogorszenia funkcjonowania osoby.Fobia społeczna – szczególny rodzaj lęku, pojawia się w sytuacjach kontaktu z innymi ludźmi. Osoba taka odczuwa bardzo duży dyskomfort w sytuacjach społecznych, obawiając się krytyki i wyśmiania ze strony innych. Jedną z częstych metod „radzenia sobie" z lękiem społecznym jest unikanie spotkań towarzyskich, co niestety pogłębia zaburzenie. Fobie proste – lęki przed konkretnymi czynnikami. Można je podzielić na: